Wysoko na niebie, w miękkiej, puszystej chmurze, mieszkała grupa maleńkich kropelek deszczu. Wszystkie przytulały się do siebie jak małe mokre poduszeczki, obserwując kolorowy świat poniżej. Wśród nich była wyjątkowa kropelka o imieniu Plum, która zawsze nosiła promienny uśmiech i miała zabawny zwyczaj robienia “plum!” przy każdym skoku 🎵.

– Kocham nasz przytulny domek w chmurze – westchnęła kropelka o imieniu Kapka, która była tak delikatna, że czasem inni jej nie zauważali. – Dlaczego musimy go opuszczać?

– Boję się spadać – wyszeptał trzęsący się Rosiczek, najmniejsza kropelka, która zawsze wszędzie widziała niebezpieczeństwa. – To tak daleko w dół! Co jeśli wpadnę komuś do ucha?!

Plum zaśmiała się dźwięcznie 🎵.

– Przyjaciele, zobaczcie, jaka piękna jest Ziemia! – zawołała, podskakując z podekscytowania 🎵 i robiąc swoje charakterystyczne “Plum! Plum!” – Założę się, że możemy zrobić tam wiele fantastycznych rzeczy! Na przykład zjeżdżać po liściach jak na zjeżdżalniach!

Inne kropelki nieśmiało wyjrzały przez krawędź chmury. Zobaczyły zielone pola, kolorowe kwiaty i małe zwierzątka biegające po ziemi 🎵.

– Może – powiedziała Plum, robiąc śmieszną minę – zamiast się bać, moglibyśmy urządzić zawody 🎵, kto zrobi największy plusk przy lądowaniu? Kto chce do mnie dołączyć?

Niektóre kropelki schowały się głębiej w chmurze, owijając się w wełniane chmurowe kocyki. Ale Kapka i Rosiczek, zaciekawieni pomysłem Plum, przysunęli się bliżej.

– Potrzymasz mnie za rękę? – zapytał Rosiczek, nadal się trzęsąc. – I obiecasz, że nie wpadniemy nikomu do zupy?

– Oczywiście! – powiedziała Plum, wybuchając śmiechem 🎵. – Pójdziemy wszyscy razem. I pamiętaj, jeśli wpadniesz komuś do zupy, po prostu powiedz “Smacznego!”

Trzymając się za ręce, Plum, Kapka i Rosiczek zaczęli spadać w kierunku Ziemi. Więcej kropelek dołączyło do nich, tworząc zabawny łańcuszek kołyszący się na wietrze 🎵.